Είναι ωραία να περνάς ώρες μαζί με κάποιον τζε απλά να αφήνεσε, να λαλείς πως επιτέλους ήβρες τζίνο που εγύρευκες. Να υπάρχουν κάποιες στιγμές που να λαλείς πως τούτο μπορεί αύριο να μεν υπάρχει τζε να μεν είσαι σίουρη για το τι θα γίνει, μετά να πιάνεις τον εαυτό σου να σου φωνάζει πως πρέπει απλά να απολαύσεις την στιγμή, πως τζε αύριο να μεν υπάρχει τουλάχιστο περνάς ωραία. Να ξυπνάς το πρωί τζε να βλέπεις το πρώτο μήνυμα τζε αμέσως να χαμογελάς, να νιώθεις τζίνο το κάτι μέσα σου. Λαλείς του εαυτού σου "πρόσεχε, επάτησες την αρκετές φορές, μεν αφήνεσε τόσο ελεύθερα" τζε να κάμνεις πόλεμο στο νου σου σάννα τζε είσαι 2 άτομα...το ένα να σου λαλεί "είσαι χαρούμενη τζε πρέπει να αφεθείς ελεύθερη" τζε το άλλο να σου λαλεί "τράβα λίο πίσω τζε εννα την πατήσεις πάλε". Προς το παρόν ούλα εν ωραία τζε ρόδινα, αλλά εν η αρχή τζε αμφησβιτάς το, ξέρεις ότι όσο περνά ο καιρός τούτο μάλλον θα αλλάξει...προς κάτι καλύτερο ή χειρότερο; Εν ξέρεις, αφήνεις το να δεις πιο μετά.
Προς το παρόν απλά είμαι χαρούμενη.
να μεν σκέφτεσαι. να απολαμβάνεις τη ζωή τωρά που εν όμορφη. :)
ReplyDelete