'Cause I'm all alone...

Είχετε ποτέ τζίνο το συναίσθημα πως εφτάσετε στον πάτο τις ζωής σας; Αν όι μπορεί να μεν καταλάβετε πως νιώθω.

Είμαι σε τζίνη την φάση που απλά νιώθω μοναξιά. Φίλους να μιλήσω δεν έχω τζε πολύ πιθανών να φταίω εγώ σε τούτο, αλλά τζε πάλε εν ξέρω μιας τζε κανένας εν ήρτε να μου πει "ξέρεις, τούτα που κάμνεις απλά εν μου αρέσκουν εμένα" ή κάτι τέτοιο anw για να καταλάβω τζε εγώ τι κάμνω λάθος.

Τα μόνα άτομα που έχω να μιλήσω εν τους γονιούς μου που κάποτε νιώθω σάννα τζε εν κολλημένη στον 18ο αιώνα τζε πάντα με εκπλήσσουν με την στενομυαλία τους τζε τα στερεότυπα που έχουν για κάποια άτομα.

Ναι, τζε εγώ έχω στερεότυπα τζε γενικεύκω πολλά, αλλά πάντα άμαν γνωρίσω κάποιον που συμπεριλάβω μέσα σε τούτες τις γενικεύσεις εν σκέφτουμε τζίνα τα στερεότυπα που λαλώ, άσχετο πως μπορεί να υπάρχουν τζε να τα βλέπω. Τούτο όμως εν κάμνει τζίνο το άτομο λιγότερο καλοσυνάτο ή ατομο που μπόρεις να εμπιστευτείς. Όλοι μας μπορούμε να βρούμε στον εαυτό μας κάτι που μας βάλει μέσα σε μιά ομάδα στερεότυπων όσο τζε να μεν θέλουμε. Εν ο τρόπος, ο τόπος, η χώρα που εμεγαλώσαμεν. Ενεν κάτι που μπορεί να αλλαχτεί εύκολα, τζε να το αλλάξεις κάπου σε κάποια άλλη ομάδα να είσαι μέσα. 

Anw, πίσω στο κυρίως θέμα μου. Απλά νιώθω μόνη μου. Ζηλεύκω συνέχεια τους γύρω μου που βλέπω τί κάμνουν τζε πως προχωρούν την ζωή τους τζε εγώ είμαι στάσιμη κάπου, να μεν κάμνω τίποτε ή τζε να κάμνω να νιώθω πως απλά εν έχει σημασία.

Κάποιες φορές σκέφτουμε πως θα ήταν αν είχα την δυνατότητα να ανταλλάξω την ζωή μου με κάποιον άλλο απλα για να έχω παρέες να φκαίνω έξω, να περνώ ωραία τζε να με νιώθω μόνη μου, τζε πιο σημαντικό να μεν είμαι μόνη μου.

Ballet αλά Κυπριακά

Την Παρασκευή είχα την ευκαιρία να δω ρωσικό μπαλέτο. Να σας πω την αλήθκια, ένεν κάτι που μου αρέσκει τζε επία επειδή εβρέθικε έξτρα εισιτήριο τζε ήταν κρίμα να πάει χαμένο.

Επρόσεξα κάποια πράματα που με ενοχλήσαν. Το ποιος φταίει δεν ξέρω αλλά εγώ φταίω τους ίδιους τους ανθρώπους που παν να δουν κάτι τέτοιο αλλά τζε τους διοργανωτές (όι απλά τους συγκεκριμένους αλλά τον οποιοδήποτε διοργανωτή που φαίρνει κάτι τέτοιο στη Κύπρο).

1. Ρωσικό μπαλέτο τζε σιταροπούλα. Να κάθεσε να παρακολουθάς τζε ακούεις τα σακκουλούθκια που διάφορους γυρώ σου τζε τα κριτς-κρατς που τα μασουλούν.

2. Παιδιά ηλικίας 4 χρονών τζε κάτω. Γράφουν στο πρόγραμμα πως η διάρκεια είναι 1:30 - 2:00 ώρες. Ένα μωρό σε έτσι ηλικία είναι λογικό να μεν αντέχει να κάθετε για τόσην ώρα στη καρέκλα. Ούτε καν ως το διάλειμμα που έχει στη μέση του όλου μπαλέτου. Άρα έχει τον κάθε γονιό να σηκώνετε στα 10-15 λεπτά να πάρει το μωρό κάπου. Πριν να ξεκινήσει να έχεις περίπου 15-20 παιδάκια αυτής της ηλικίας να βουρούν στην σκηνή ή μπροστά που την σκηνή τζε να το κάμνουν παιχνιδότοπο. Γονείς για να τα βουρούν που πίσω άφαντοι, άρα τα παιδάκια κάμνουν ότι θέλουν τζε να υπάρχει μια καϊμένη κυρία της διοργάνωσης να προσπαθεί να κάμει τον "θηριοδαμαστή" τζε να τους λαλεί να μεν πατούν στην σκηνή. Το ίδιο σκηνικό να συμβαίνει τζε στο διάλειμμα φυσικά.

Εδώ θα ήθελα να συγχαρώ τα παιδάκια που είδα να απολαμβάνουν το μπαλέτο και να ενθουσιάζουντε με τις μπαλαρίνες.

3. Να σου λαλεί το πρόγραμμα πως ξεκινά στις 8:30 τζε ως τις 8:45 ο κόσμος να έρκεται ακόμα. Στα 5 λεπτά να χαμηλώνουν τα φώτα τζε να έρκεται κόσμος ακόμα να προσπαθεί να έβρει τις θέσεις τους. Τζε δαμέ εν θα κακολογήσω τους κυπραίους επειδή είχε αρκετούς ξένους που εκάμαν το ίδιο ακριβώς πράμα. Να ξεκινά το μπαλέτο, εγώ να προσπαθώ να παρακολουθήσω αλλά να έχω άτομα μπροστά μου να πιένουν τζε να έρκουντε για να έβρουν την θέση τους.

Εδώ να κάμω μιαν εισήγηση: Οι διοργανωτές να κλείουν τις εισόδους. Τζίνος που άρκεισε να έρτει, να μπει στο διάλειμμα να κάτσει. Αν δεν θέλει να περιμένει, ας πάει σπίτι του τζε να χάσει τα λεφτά του. Εν γίνεται εγώ να χάνω 5-10λεπτά της αρχής επειδή ο άλλος ήρτε 20λεπτά καθυστερημένος.

4. Αγαπητέ κόσμε που βαστάτε τα σμαρτφόουν. Μπι σμαρτ τζε βάρτε το ΣΆΙΛΕΝΤ!! Οκ, εν έπαιξε κανένα τηλέφωνο. Μπράβο μας για τούτο αλλά τζίνο shutter sound της κάμερας κάθε τρις τζε λίο ήταν σπαστικό. Τζε εγώ εύκαλα λίες φώτος αλλά εσυγουρεύτικα να μεν με ακούσουν 5 σειρές πιο κάτω. 

5. Αν θέλετε να κάμνετε narrate την ιστορία τις Giselle παρακαλώ να την κάμνετε στον εαυτό σας. Εν θέλω να ξέρω έαν δεν εκατάλαβες γιατί "εφάλλαρε τούτη" τζε γιατί "επόκαμε τα μαλλιά της". Κυπριακή σαπουνόπερα να ήταν εν θα άκουα τόσες μαλακίες. Να παραδεχτώ ότι τζε εγώ είπα λίες μαλακίες αλλά ήταν όσο πιο σιγά εμπορούσα χωρίς να με ακούσουν οι γύρω μου.

Φυσικά τούτα ούλα εν θα με κάμουν να σταματήσω να πιαίνω σε διάφορα εβέντς που γίνουντε αλλά πρέπει να κάμουμε λίο καλύτερα τζε να μάθει ο κόσμος να πιένει στην ώρα τζε να μένεν όπως τον χώρκατο. 

Εμπιστοσύνη; Πού;

Έτυχε σας ποττέ να περάσει κάποιο άτομο που την ζωή σας και να σας αλλάξει σαν άνθρωπο; Είτε προς το καλύτερο ή στο χειρότερο; Λίες μέρες τωρά που εξέκωψα που τον κόσμο έμεινα μόνη μου με τις σκέψεις μου. Όχι και το καλύτερο αφού μετά που λίο εσυνειδητοποιήσα κάτι. Τωρά αν εν καλό ή κακό εν ξέρω. Προσωπικά πιστεύω πως έχει τζε τα καλά του αλλά τζε τα κακά του. Μπορεί να το λαλώ τούτο για νιώσω καλύτερα. Να σας επεκτείνω να δω αν μπόρω να μεταφέρω σε γραπτό λόγο τούτο που νιώθω. 

Πριν 1 χρόνο ετέλειωσε μια "σχέση" με κάποιον. Τζε λαλώ "σχέση" επειδή ήταν απλά και ωραία friends with benefits. Τότε εφάνηκε ωραία ιδέα. Φυσικά, σε έτσι περίπτωση πάντα κάποιος την τρώει. Σε τούτην είμουν εγώ. Αλλά ενεν απλά ότι επληγώθηκα επειδή ήβρεν άλλην, ούτε επειδή εν με ήθελε όπως ήθελα να με θέλει. Παραπάνω μετά που τούτο έμαθα να μεν εμπιστεύκουμε τον κόσμο. Να κρατώ μιαν απόσταση για να μεν πληγωθώ, να μεν με πειράξει αν φύει τούτος που την ζωή μου πλέον τζε εννα φανεί τζίνο το κενό που κάποτε το εγέμονε τούτο το άτομο. 

Ναι λοιπόν, δεν εμπιστεύκουμε άτομα. Όι τα άτομα που ήξερα που χρόνια αλλά άτομα που γνωρίζω. Καινούριες σχέσεις, καινούριοι φίλοι, καινούρια άτομα στη ζωή μου. Μπορεί να είμαι μαζί τους, να κάμνουμε παρέα τζε μιλούμε για διάφορα. Αλλά πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου σκέφτουμε πως εν πρέπει να συνδεθώ. Εν υπάρχει λόγος αφού τζε τούτο το άτομο εννα με γράψει, εννα με πληγώσει τζε θα με ξεχάσει. Φυσικά που ένα σημείο τζε μετά φταίω σε μεγάλο βαθμό τζε εγώ επειδή κρατώ μια απόσταση τζε σίουρα ο άλλος εν θέλει να το πολεμά μόνος του. 

Εξαιτίας τούτης της εμπιστοσύνης, ή μάλλον της έλλειψης της, τέλειωσε η τελευταία μου σχέση. Έφτασε σε ένα σημείο που απλά εβρεθούμασταν, επηέναμεν γυρώ κτλ τζε τζίνο ήταν. Έβαλα μια απόσταση μεταξύ μας τζε επειδή ένιωσε το τζίνος είπε μου κανεί. Αλλά εν με πείραξε, παραπάνω ένιωσα ανακούφιση, Τζε εν με πείραξε για τούτο τον λόγο. Εν εσυνδέθηκα μαζί του, εν άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο για να μεν πληγωθώ τζε πλέον εν κάτι που κάμνω. Είχαμε τζι άλλα προβλήματα δηλαδή αλλά τούτο για μένα εν το πιο σημαντικό επειδή εναν μαζί μου για πολύ καιρό. 

Εννα μου πει τωρά κάποιος πως όταν και αν βρω τον άνθρωπο μου τούτα ούλα ενναν ξεχασμένα. Αλλά εγώ προβληματίζουμε. Ώρες ώρες νιώθω ότι είμαι τέλεια μόνη μου τζε ας έχω κάποιον δίπλα μου. Παλιά εν είμουν έτσι. Φταίω το σε τζίνον τον έναν τζε στον εαυτό μου που το άφησε να γίνει.

Ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον. Μπορεί να νιώσω λίο καλύτερα τωρά που το έγραψα τζε νιώθω πως είπα το κάποιου. 

Νέα αρχή

Επείρα το απόφαση πως θα ξεκινήσω περπάτημα. Μόνη μου ή με παρέα εν με πειράζει (όσοι θέλετε κοποιάστε. Εννα ξεκινώ που το πάρκο του Προδρόμου). Στόχο για το βάρος εν θα βάλω προς το παρών αλλά σίουρα εννα προσέχω το τι τρώω. Ας πάω πρώτα στα κιλά που μου εμπαίναν τα ρούχα που εφορούσα πριν 1 χρόνο τζε μετά ξεκινώ ακόμα πιο αυστηρή δίαιτα. 

Θα ενημερώνω το μπλογκ τζε σίουρα εννα σας χουμιστώ άμαν χάσω κιλά. 

Έχω σας ούλους εσάς μάρτυρες για τούτο. Περπάτημα τζε δίαιτα!!! 

Αν θέλει τζε κανένας να του παίρνω τον σκύλο του περίπατο γίνεται. Ακόμα ένας λόγος να πάω.

Όι εννεν δικά μου τα πόδια. Τα δικά μου εννεν τόσο λεπτά! 

P.S.: Thnx στην Moonlight τζε την Αλισαβού που με εκάμαν να το πάρω απόφαση.

Επίεν τζε τούτο...

Αν δεν το εκαταλάβετε που τον τίτλο να σας το πω δαμέ κουτσιά καθαρισμένα (είπα το τούτο σε καλαμαρά καθηγητή τζε εφίρτικε που τα γέλια) εχώρισα. Ναι, καλά εδιαβάσετε. Το σημαντικό ένεν τούτο, το σημαντικό εν ότι εγίνηκε ούλο που το φέισμπουκ. 

Είχα την εντύπωση πως επέρασα την ηλικία που θα μπορούσε να γίνει τούτο. Προφανώς όμως όι, για μερικούς δηλαδή. Ναι, είμαι μια χαρά εγώ, μεν έσιετε έννοια. Η σχέση εν επίενε τζε πούποτε. Ώρες ώρες εδιεροτούμουν τι ηλικίας άντρα είχα δίπλα μου. Εν λέω να μεν κάμνουν ανώριμα πράματα, εγώ κάμνω ανώριμα τζε κάποιες φορές ο κόσμος βλέπει με παράξενα αλλά πιστεύκω πως ξέρω το πότε μπορώ να είμαι σοβαρή τζε πότε όι. 

Τέλος πάντων, να μεν τα πολυλογώ, ναι εγίνηκε μέσω του φείσμπουκ. Τζε ποιος ήταν ο λόγος; Το ότι ήθελε να πάει να δει το The Lego Movie τζε τελικά έφιε η ταινία τζε δεν το είδαμε. Άσχετο πως εν μου το ξανα ανάφερε τζε εγώ εξηχάστικε. Μισό φταίξιμο δικό μου τζε μισό δικό του. Αλλά ok, εν ήταν μόνο τούτο. Λαλεί πως ποττέ εν εκάμναμε πράματα που ήθελε, να σημειώσω πως τα πράματα που ήθελε να κάμνουμε ήταν να είμασταν στο κρεβάτι ούλη μέρα. Τζε όι να κάμνουμε τζίνο που νομίζετε, απλά να είμαστε στο κρεβάτι. Τζε να κοιμάτε τζε να ξυπνά, τζε να ξανακοιμάτε τζε να ξαναξυπνά. Επειδή τούτο έκαμνε άμαν ήταν σπίτι τζε εθεωρούσε το εντάξει. Εμένα ενευρίαζε με ώρες ώρες επειδή ήθελα να κάμω πράματα, να πάω ποτζί ποδά τζε τζίνος απλά εκοιμάτουν τζε εν ήθελε να ταράξει τζε ελαλούσε με εμένα τεμπέλα. Επίσης τούτο ούλο το τσακκωμό έκαμεν το 1 εβδομάδα μετά που έγινε το "έφιε η ταινία τζε δεν την είδαμε". Δλδ ολόκληρη εβδομάδα επερίπεζε με, εβρεθήκαμε, επίαμε έξω αλλά δεν είπε τίποτε πως ενοχλήθικε. Έπρεπε εγώ να μυριστώ τα νύχια μου. Τζε έδειχνε μου το με το να μου λαλεί πως εν θέλει να πάει να δει το Captain America. Δηλαδή έκαμνα εγώ λάθος τζε έκαμνε μου κούτζια με το να μεν κάμνει κάτι που θέλω τζε να προτιμά να μείνει σπίτι χωρίς να μου λαλεί τι τον ενοχλά. Λογικό; Εγώ θεωρώ το λίο ανώριμο για την ηλικία του. 

Να πω ότι η σχέση εν είχε μέλλον. Άμαν εκαταλάβα πως εν τον έκοφτε να βελτιώσει τον εαυτό του (δηλ. να μάθει ελληνικά για να έβρει πιο εύκολα δουλειά με έτσι κατάσταση που έχουμε), εν τον έκοφτε να φει που το σπίτι του πατριού του (που δεν εσυμπαθούσε) παρόλο που εμείνισκε τζιαμέ όπως τον τουρίστα, εμείνισκε στο υπνοδωμάτιο χωρίς να χρησιμοποιά τίποτε άλλο που τον χώρο του διαμερίσματος τζιαμέ. Το 2ο υπνοδωμάτιο ήταν κλειδωμένο, η κουζίνα εν είχε πιατικά, ποτήρια, μαΐρισες, το ψυγείο εν εδούλευε, οι καναπέδες ολοκαίνουριοι. Τζε να μου λαλεί "εν έρκεσε ποττές ποδά να μείνεις" τζε να του λαλώ πως εσύ είσαι τουρίστας τζιμέσα, εγώ πως να νιώθω άνετα. Τζε σκέφτου πως ελάλε μου ότι η μάμα του έμπαινε στο έτσι στο δωμάτιο του στα καλά καθούμενα καθώς κοιμάτουν το πρωί. Εγώ πόσο άνετη θα είμουν. Πείτε μου τζε εσείς που έχετε σχέση με άτομα που μεινείσκουν σπίτι τους, αν εξέρετε πως ο γονιός τους μπαίνει μέσα στο υπνοδωμάτιο χωρίς να κτυπά, χωρίς να ρωτά, θα είσασταν άνετοι να μείνετε τζιαμέ; 

Άτε, τελειώνω το δαμέ. Έχει πολλά πραμάτα άλλα αλλά εν έχει λόγο να σας τα μουρμουρώ εσάς. Ήθελα να τα γράψω κάτω να φκάλω που μέσα μου. Τελικά μπορεί να πρέπει να πιάσω ημερολόγιο τζε να τα γράφω μέσα ή απλά να ανοίξω την word :) 

Καλό Πάσχα και Χριστός Ανέστη! 

Σκέψεις...

Ναι επαραμέλησα το μπλογ αρκετά. Λίο εβαρέθηκα το, λίο του ότι είχα άλλα πράματα στο νου μου τζε λίο του ότι εν είχα τπτ να γράψω. Ε πλέον έχω κάτι να γράψω. Εν ξέρω αν θέλω κάποια υποστήριξη που φίλους, εν ξέρω αν θέλω γνώμες ή απλά κάπου να τα γράψω να φύουν που μέσα μου. 
Για λίο καιρό επίστευκα πως ούλα στη ζωή μου ήταν φαινομενικά τέλεια. Είχα φίλο, έφκαινα έξω με τις φίλες μου, έκαμνα παρέες και στο πανεπιστήμιο τζε ήβρα τζε δουλειά στο πανεπιστήμιο χάρις μια καθηγήτριας.
Μετά εξεκινήσαν ούλα να καταρέουν ορισμένα για δικά μου λάθοι. 
Επαραμέλησα τις παρέες μου επειδή είχα φίλο, κάτι που το ξαναέκαμα τζε υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως εν θα το ξανακάμω. Εσυνειδητοποιήσα το τωρά τζε νομίζω εν καιρός να το σάσω τούτο. 

Το χειρότερο νομίζω εν η υπόθεση "φίλος". Νομίζω πως είμαι σε μια ηλικία που εν θέλω να έχω που τζίνες τις σχέσεις που εν έχουν μέλλον. Ενόμιζα που τον εγνώρισα τούτον τζε εσμίξαμεν πως η τζεφαλή του θα ήταν τζιαμέ που ένει...ιδικά το ότι ελαλούσε μου πράμα για το μέλλον μας. Oh, how wrong was I. Πλέον μετά που 7 μήνες περίπου νομίζω πως εν αντέχω. Ναι, εν ξέρω αν θέλω να παντρευτώ, εν νιώθω έτοιμη ακόμα, αλλά εν θέλω να είμαι σε μια σχέση σάννα τζε είμαι 15 χρονών με κάποιον που έχει το mentality 15χρονου απλά με τα benefits του να είσαι ενήλικας. Εν θέλει να βελτιώσει τον εαυτό του. Εν ξένος αλλά εν στη Κύπρο για 15 χρόνια. Τα ελληνικά του εν λία τζε όι ιδιέτερα καλά. Λαλώ του εν καλά να τα βελτιώσεις επειδή εννα σε βοηθήσει να έβρεις τζε πιο εύκολα δουλειά. Ειδικά τωρά που οι εργοδότες εγινήκαν λίο "ρατσιστές" τζε εν ποιάνουν εύκολα ξένους. Απλά λαλεί μου ένα σκέττο "οκ". Που τζίνα που λαλείς κάποιου απλά για να σκάσει τζε να σε αφήσει ήσυχο. Λαλεί μου για μέλλον με γάμους τζε οικογένεια. Τζε εγώ να σκέφτουμε πως εν πολλά ανώριμος για έτσι πράματα. Οκ, ούτε εγώ είμαι το πιο ώριμο άτομο αλλά ξέρω που μπορώ να είμαι ώριμη τζε που μπορώ να μωρέφκουμε τζε να κάμνω τις μαλακίες μου. Ξέρω να μιλήσω σοβαρά του άλλου. Τούτος εν σάννα τζε εν έχει τούτο το φίλτρο πάνω του. Εν ανώριμο πάντα. Που ταινίες, σε σειρές, σε απλά συμπεριφορά....εκατάντισε να εν ενοχλητικό. Ειδικά άμαν σκέφτουμε πως έχω μια σχέση που έπρεπε να είχα πριν 10 χρόνια...τζε όι τωρά. 
Εν λέω πως θέλω να παντρευτώ, να κάμω οικογένεια κτλ. Αλλά θα ήταν καλά να είμαι με κάποιον που ξέρω πως θέλω να περάσω την ζωή μου μαζί του, να κάμνουμε βήματα προς το μέλλον όπως πχ η συγκατοίκηση, μπορεί τζε ο γάμος, μπορεί τζε οικογένεια σε κάποια φάση. Αλλά με τούτον εν ξέρω. Εν τεμπέλης....παραπάνω που μένα. Δουλειά εν έχει τζε τις μέρες που μεινίσκει σπίτι ούτε καν σηκώνετε που το κρεβάτι. Φκάλει ούλη την ημέρα τζιαμέ, να κοιμάτε τζε να ξυπνά συνέχεια...ως το άλλο μεσημέρι. Να του στέλνω μηνύματα ιώρα 8 την νύχτα τζε να μου απαντά ιώρα 2 το πρωί πως εκοιμάτουν. Νιώθω πως εν έχει κάποια σειρά πάνω του, να μεν τον κόφτει για τον εαυτό του. Προχτές ελαλούσα του πως "ενεν καλά να έβρει μια δουλειά τζε να φει του σπίτι του παπά του;" τζε απλά ελαλούσε μου πως εν τον κόφτει. Είπα τζε εγώ που μέσα μου πως παραιτούμε. Προσπαθώ να του δώσω συμβουλές για εμάς, για την σχέση μας, για την ζωή του...πως να γίνουν ούλα καλύτερα τζε απλά να μου απαντά τζίνο το "οκ". Χωρίς να μου λαλεί γνώμη, χωρίς να κάμνει συζήτηση. Κάμνω καλύτερη συζήτηση με την εξάδερφη μου που ακόμα εν έκλεισε 13. Να του λαλώ πως αν θέλει να έχουμε μέλλον πρέπει να κάμει ορισμένα πράματα, πχ να έβρει μια δουλειά. Ξέρω πως εν δύσκολο, εν περιμένω στην εβδομάδα να έβρει δουλειά, αλλά τούτος ούτε καν γυρεύκει. Εν τον κόφτει. 
Νομίζω πλέον ούτε εμένα με κόφτει επειδή τούτη η σχέση εν πάει κάπου. 
Σαν τωρά είμαι νευριασμένη μαζί του επειδή ολόκληρη μέρα εν μου έστειλε ούτε ένα μήνυμα, ούτε ένα τηλεφώνημα. Άμαν του έστειλα εγώ απλά απαντούσε μου μονολεκτικά. Να τον ρωτώ τι έγινε τζε απλά να μου λαλεί τπτ. Τζε ο λόγος εν επειδή εκτές που είχα μάθημα τζε δουλειά τζε εμπίκα σπίτι μετά που 12 ώρες ιώρα 9μιση την νύχτα εν του έστειλα αρκετά μηνύματα τζε ήταν "pay back" τούτο. Μα είμαστε 15 χρονών; Σοβαρομιλούμε; Έχεις πρόβλημα μαζί μου, έλα πε μου το! 

Το μόνο που πάει καλά εν η δουλειά. Λίο ανιαρή, λίο κουραστική αλλά ωραίο το περιβάλλον τζε καλά τα άτομα που εν γυρώ μου. 

Ουφ, είπα το πόνο μου τζε ξαλάφρωσα. Εννα προσπαθήσω να κάμνω παραπάνω ποστς. Εν υπόσχομαι τίποτε όμως.

Ιστορία

Κάθε φορά που έχουμε κάποιου είδους επέτειο για κάτι που έγινε στο νησί μας που συνήθως εν κάτι κακό εκτός που την ανεξαρτησία μας, που θεωρείται καλό, αλλά κάποιοι λαλούν το αντίθετο στην φάση που εφτάσαμε, υπάρχουν διάφορα άτομα (στο φβ παραπάνω) που γράφουν τα δικά τους μηνύματα περί εισβολής, πολέμου, καταδίκης του ψευδοκράτους να υποστηρίξουν ή να καταδικάσουν τζίνο που έγινε ή κάποιοι πιο παλίοι να θυμηθούν τι έγινε τζε απλά να γράψουν μια περιγραφή. 
Ωραία εννα μου πείτε στο φβ ο καθένας γράφει τον πόνο του. Έγινε σαν το "dear diary" τζε ο καθένας γράφει τζίνο που θέλει.

Τζίνο που εν μου αρέσκει να βλέπω είναι status του τύπου "ξαφνικά σήμερα εθυμηθήκαμε τι έγινε πριν 30 χρόνια. Καλύτερα να βλέπουμε μπροστά στο μέλλον παρά στο παρελθόν". Βρίσκω το λάθος εγώ. Στο κάτω κάτω εν ενα ιστορικό γεγονός που έγινε στην χώρα σου, κάτι που άλλαξε για πάντα την χώρα τζε τις ζωές όσων εζούσαν τζε ακόμα ζουν. Ναι, πρέπει να βλέπουμε τα σκατά που εκάμαμε πριν τόσα χρόνια για να μεν τα επαναλάβουμε (φυσικά πάλε τα μαλλιά μας εννα τραβούμε, εν το γλυτώνουμε τζίνο). 

Εν μπορείς να προχωρίσεις στο μέλλον αν δεν ξέρεις το παρελθόν σου.