Knotty Items

Tuesday, April 22, 2014

Νέα αρχή

Επείρα το απόφαση πως θα ξεκινήσω περπάτημα. Μόνη μου ή με παρέα εν με πειράζει (όσοι θέλετε κοποιάστε. Εννα ξεκινώ που το πάρκο του Προδρόμου). Στόχο για το βάρος εν θα βάλω προς το παρών αλλά σίουρα εννα προσέχω το τι τρώω. Ας πάω πρώτα στα κιλά που μου εμπαίναν τα ρούχα που εφορούσα πριν 1 χρόνο τζε μετά ξεκινώ ακόμα πιο αυστηρή δίαιτα. 

Θα ενημερώνω το μπλογκ τζε σίουρα εννα σας χουμιστώ άμαν χάσω κιλά. 

Έχω σας ούλους εσάς μάρτυρες για τούτο. Περπάτημα τζε δίαιτα!!! 

Αν θέλει τζε κανένας να του παίρνω τον σκύλο του περίπατο γίνεται. Ακόμα ένας λόγος να πάω.

Όι εννεν δικά μου τα πόδια. Τα δικά μου εννεν τόσο λεπτά! 

P.S.: Thnx στην Moonlight τζε την Αλισαβού που με εκάμαν να το πάρω απόφαση.

Monday, April 14, 2014

Επίεν τζε τούτο...

Αν δεν το εκαταλάβετε που τον τίτλο να σας το πω δαμέ κουτσιά καθαρισμένα (είπα το τούτο σε καλαμαρά καθηγητή τζε εφίρτικε που τα γέλια) εχώρισα. Ναι, καλά εδιαβάσετε. Το σημαντικό ένεν τούτο, το σημαντικό εν ότι εγίνηκε ούλο που το φέισμπουκ. 
Είχα την εντύπωση πως επέρασα την ηλικία που θα μπορούσε να γίνει τούτο. Προφανώς όμως όι, για μερικούς δηλαδή. Ναι, είμαι μια χαρά εγώ, μεν έσιετε έννοια. Η σχέση εν επίενε τζε πούποτε. Ώρες ώρες εδιεροτούμουν τι ηλικίας άντρα είχα δίπλα μου. Εν λέω να μεν κάμνουν ανώριμα πράματα, εγώ κάμνω ανώριμα τζε κάποιες φορές ο κόσμος βλέπει με παράξενα αλλά πιστεύκω πως ξέρω το πότε μπορώ να είμαι σοβαρή τζε πότε όι. 
Τέλος πάντων, να μεν τα πολυλογώ, ναι εγίνηκε μέσω του φείσμπουκ. Τζε ποιος ήταν ο λόγος; Το ότι ήθελε να πάει να δει το The Lego Movie τζε τελικά έφιε η ταινία τζε δεν το είδαμε. Άσχετο πως εν μου το ξανα ανάφερε τζε εγώ εξηχάστικε. Μισό φταίξιμο δικό μου τζε μισό δικό του. Αλλά ok, εν ήταν μόνο τούτο. Λαλεί πως ποττέ εν εκάμναμε πράματα που ήθελε, να σημειώσω πως τα πράματα που ήθελε να κάμνουμε ήταν να είμασταν στο κρεβάτι ούλη μέρα. Τζε όι να κάμνουμε τζίνο που νομίζετε, απλά να είμαστε στο κρεβάτι. Τζε να κοιμάτε τζε να ξυπνά, τζε να ξανακοιμάτε τζε να ξαναξυπνά. Επειδή τούτο έκαμνε άμαν ήταν σπίτι τζε εθεωρούσε το εντάξει. Εμένα ενευρίαζε με ώρες ώρες επειδή ήθελα να κάμω πράματα, να πάω ποτζί ποδά τζε τζίνος απλά εκοιμάτουν τζε εν ήθελε να ταράξει τζε ελαλούσε με εμένα τεμπέλα. Επίσης τούτο ούλο το τσακκωμό έκαμεν το 1 εβδομάδα μετά που έγινε το "έφιε η ταινία τζε δεν την είδαμε". Δλδ ολόκληρη εβδομάδα επερίπεζε με, εβρεθήκαμε, επίαμε έξω αλλά δεν είπε τίποτε πως ενοχλήθικε. Έπρεπε εγώ να μυριστώ τα νύχια μου. Τζε έδειχνε μου το με το να μου λαλεί πως εν θέλει να πάει να δει το Captain America. Δηλαδή έκαμνα εγώ λάθος τζε έκαμνε μου κούτζια με το να μεν κάμνει κάτι που θέλω τζε να προτιμά να μείνει σπίτι χωρίς να μου λαλεί τι τον ενοχλά. Λογικό; Εγώ θεωρώ το λίο ανώριμο για την ηλικία του. 
Να πω ότι η σχέση εν είχε μέλλον. Άμαν εκαταλάβα πως εν τον έκοφτε να βελτιώσει τον εαυτό του (δηλ. να μάθει ελληνικά για να έβρει πιο εύκολα δουλειά με έτσι κατάσταση που έχουμε), εν τον έκοφτε να φει που το σπίτι του πατριού του (που δεν εσυμπαθούσε) παρόλο που εμείνισκε τζιαμέ όπως τον τουρίστα, εμείνισκε στο υπνοδωμάτιο χωρίς να χρησιμοποιά τίποτε άλλο που τον χώρο του διαμερίσματος τζιαμέ. Το 2ο υπνοδωμάτιο ήταν κλειδωμένο, η κουζίνα εν είχε πιατικά, ποτήρια, μαΐρισες, το ψυγείο εν εδούλευε, οι καναπέδες ολοκαίνουριοι. Τζε να μου λαλεί "εν έρκεσε ποττές ποδά να μείνεις" τζε να του λαλώ πως εσύ είσαι τουρίστας τζιμέσα, εγώ πως να νιώθω άνετα. Τζε σκέφτου πως ελάλε μου ότι η μάμα του έμπαινε στο έτσι στο δωμάτιο του στα καλά καθούμενα καθώς κοιμάτουν το πρωί. Εγώ πόσο άνετη θα είμουν. Πείτε μου τζε εσείς που έχετε σχέση με άτομα που μεινείσκουν σπίτι τους, αν εξέρετε πως ο γονιός τους μπαίνει μέσα στο υπνοδωμάτιο χωρίς να κτυπά, χωρίς να ρωτά, θα είσασταν άνετοι να μείνετε τζιαμέ; 
Άτε, τελειώνω το δαμέ. Έχει πολλά πραμάτα άλλα αλλά εν έχει λόγο να σας τα μουρμουρώ εσάς. Ήθελα να τα γράψω κάτω να φκάλω που μέσα μου. Τελικά μπορεί να πρέπει να πιάσω ημερολόγιο τζε να τα γράφω μέσα ή απλά να ανοίξω την word :) 

Καλό Πάσχα και Χριστός Ανέστη! 

Wednesday, April 2, 2014

Σκέψεις...

Ναι επαραμέλησα το μπλογ αρκετά. Λίο εβαρέθηκα το, λίο του ότι είχα άλλα πράματα στο νου μου τζε λίο του ότι εν είχα τπτ να γράψω. Ε πλέον έχω κάτι να γράψω. Εν ξέρω αν θέλω κάποια υποστήριξη που φίλους, εν ξέρω αν θέλω γνώμες ή απλά κάπου να τα γράψω να φύουν που μέσα μου. 
Για λίο καιρό επίστευκα πως ούλα στη ζωή μου ήταν φαινομενικά τέλεια. Είχα φίλο, έφκαινα έξω με τις φίλες μου, έκαμνα παρέες και στο πανεπιστήμιο τζε ήβρα τζε δουλειά στο πανεπιστήμιο χάρις μια καθηγήτριας.
Μετά εξεκινήσαν ούλα να καταρέουν ορισμένα για δικά μου λάθοι. 
Επαραμέλησα τις παρέες μου επειδή είχα φίλο, κάτι που το ξαναέκαμα τζε υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως εν θα το ξανακάμω. Εσυνειδητοποιήσα το τωρά τζε νομίζω εν καιρός να το σάσω τούτο. 

Το χειρότερο νομίζω εν η υπόθεση "φίλος". Νομίζω πως είμαι σε μια ηλικία που εν θέλω να έχω που τζίνες τις σχέσεις που εν έχουν μέλλον. Ενόμιζα που τον εγνώρισα τούτον τζε εσμίξαμεν πως η τζεφαλή του θα ήταν τζιαμέ που ένει...ιδικά το ότι ελαλούσε μου πράμα για το μέλλον μας. Oh, how wrong was I. Πλέον μετά που 7 μήνες περίπου νομίζω πως εν αντέχω. Ναι, εν ξέρω αν θέλω να παντρευτώ, εν νιώθω έτοιμη ακόμα, αλλά εν θέλω να είμαι σε μια σχέση σάννα τζε είμαι 15 χρονών με κάποιον που έχει το mentality 15χρονου απλά με τα benefits του να είσαι ενήλικας. Εν θέλει να βελτιώσει τον εαυτό του. Εν ξένος αλλά εν στη Κύπρο για 15 χρόνια. Τα ελληνικά του εν λία τζε όι ιδιέτερα καλά. Λαλώ του εν καλά να τα βελτιώσεις επειδή εννα σε βοηθήσει να έβρεις τζε πιο εύκολα δουλειά. Ειδικά τωρά που οι εργοδότες εγινήκαν λίο "ρατσιστές" τζε εν ποιάνουν εύκολα ξένους. Απλά λαλεί μου ένα σκέττο "οκ". Που τζίνα που λαλείς κάποιου απλά για να σκάσει τζε να σε αφήσει ήσυχο. Λαλεί μου για μέλλον με γάμους τζε οικογένεια. Τζε εγώ να σκέφτουμε πως εν πολλά ανώριμος για έτσι πράματα. Οκ, ούτε εγώ είμαι το πιο ώριμο άτομο αλλά ξέρω που μπορώ να είμαι ώριμη τζε που μπορώ να μωρέφκουμε τζε να κάμνω τις μαλακίες μου. Ξέρω να μιλήσω σοβαρά του άλλου. Τούτος εν σάννα τζε εν έχει τούτο το φίλτρο πάνω του. Εν ανώριμο πάντα. Που ταινίες, σε σειρές, σε απλά συμπεριφορά....εκατάντισε να εν ενοχλητικό. Ειδικά άμαν σκέφτουμε πως έχω μια σχέση που έπρεπε να είχα πριν 10 χρόνια...τζε όι τωρά. 
Εν λέω πως θέλω να παντρευτώ, να κάμω οικογένεια κτλ. Αλλά θα ήταν καλά να είμαι με κάποιον που ξέρω πως θέλω να περάσω την ζωή μου μαζί του, να κάμνουμε βήματα προς το μέλλον όπως πχ η συγκατοίκηση, μπορεί τζε ο γάμος, μπορεί τζε οικογένεια σε κάποια φάση. Αλλά με τούτον εν ξέρω. Εν τεμπέλης....παραπάνω που μένα. Δουλειά εν έχει τζε τις μέρες που μεινίσκει σπίτι ούτε καν σηκώνετε που το κρεβάτι. Φκάλει ούλη την ημέρα τζιαμέ, να κοιμάτε τζε να ξυπνά συνέχεια...ως το άλλο μεσημέρι. Να του στέλνω μηνύματα ιώρα 8 την νύχτα τζε να μου απαντά ιώρα 2 το πρωί πως εκοιμάτουν. Νιώθω πως εν έχει κάποια σειρά πάνω του, να μεν τον κόφτει για τον εαυτό του. Προχτές ελαλούσα του πως "ενεν καλά να έβρει μια δουλειά τζε να φει του σπίτι του παπά του;" τζε απλά ελαλούσε μου πως εν τον κόφτει. Είπα τζε εγώ που μέσα μου πως παραιτούμε. Προσπαθώ να του δώσω συμβουλές για εμάς, για την σχέση μας, για την ζωή του...πως να γίνουν ούλα καλύτερα τζε απλά να μου απαντά τζίνο το "οκ". Χωρίς να μου λαλεί γνώμη, χωρίς να κάμνει συζήτηση. Κάμνω καλύτερη συζήτηση με την εξάδερφη μου που ακόμα εν έκλεισε 13. Να του λαλώ πως αν θέλει να έχουμε μέλλον πρέπει να κάμει ορισμένα πράματα, πχ να έβρει μια δουλειά. Ξέρω πως εν δύσκολο, εν περιμένω στην εβδομάδα να έβρει δουλειά, αλλά τούτος ούτε καν γυρεύκει. Εν τον κόφτει. 
Νομίζω πλέον ούτε εμένα με κόφτει επειδή τούτη η σχέση εν πάει κάπου. 
Σαν τωρά είμαι νευριασμένη μαζί του επειδή ολόκληρη μέρα εν μου έστειλε ούτε ένα μήνυμα, ούτε ένα τηλεφώνημα. Άμαν του έστειλα εγώ απλά απαντούσε μου μονολεκτικά. Να τον ρωτώ τι έγινε τζε απλά να μου λαλεί τπτ. Τζε ο λόγος εν επειδή εκτές που είχα μάθημα τζε δουλειά τζε εμπίκα σπίτι μετά που 12 ώρες ιώρα 9μιση την νύχτα εν του έστειλα αρκετά μηνύματα τζε ήταν "pay back" τούτο. Μα είμαστε 15 χρονών; Σοβαρομιλούμε; Έχεις πρόβλημα μαζί μου, έλα πε μου το! 

Το μόνο που πάει καλά εν η δουλειά. Λίο ανιαρή, λίο κουραστική αλλά ωραίο το περιβάλλον τζε καλά τα άτομα που εν γυρώ μου. 

Ουφ, είπα το πόνο μου τζε ξαλάφρωσα. Εννα προσπαθήσω να κάμνω παραπάνω ποστς. Εν υπόσχομαι τίποτε όμως.